Semana infernal

Non sei se a palabra "santa" ten un antónimo, pero o título do post é axeitado para esta semana de exames. Aínda que o peor non son os exames , senón as aulas nas que xa están feitos os exames (sempre desde a perspectiva do profesor). Ocorre que comezar a terceira avaliación antes das vacacións é un pouco complicado. Digamos que estou a calcular asíntotas de funcións co obxectivo de saber se eu podo facelas, pois son o único que está a traballar na aula.

Pero a miña teima hoxe non vai por aí. Vai polo que eu chamo "suspensión temporal do sentido común na aula de Matemáticas" parafraseando a "suspensión temporal da incredulidade", da que podedes ler a orixe e significado aquí.

O efecto que me ocupa ten lugar, por exemplo, cando un alumno obtén como resultado que un coche vai tardar tres millóns de anos en rematar o seu traxecto e o alumno non sospeita que pode ir mal. E hai moitos exemplos tan ridículos como este, algún día farei un monográfico. Pero hoxe quero comentar un problema que puxen nun exame de Matemáticas de 4º de E.S.O., opción A:


"O noso amigo Jairo ten un xeito curioso de estudar historia da 2ª Guerra Mundial: mata nazis no Call of Duty 2. O seu ritmo é o seguinte: mata 3000 nazis en 12 días, estando diante da pantalla 3 horas diarias. Para chegar a matar 4000 nazis en 8 días, cantas horas tería que queimar as pestanas?"

O comentario non vai sobre o estilo do problema, non, nin sobre o seu grao de dificultade, senón sobre o proceso que podería levar a cabo calquera alumno se non estivese na clase de Matemáticas. Desde logo, o que se espera é que os alumnos armen unha regra de tres composta (así aparece no curriculum) e resolvan o algoritmo correspondente.
Pero, é necesario?

Non, nin sequera é desexable. Só hai que pensar, e pouco máis:

Se mata 3000 nazis en 36 horas (3 horas/día durante 12 días), matará 1000 nazis en 12 horas, e 4000 nazis en 48 horas. Se vai estar xogando 8 días, terá que estar 6 horas/día.

E punto.

É complicado? Eu creo que non, se un ten clara a idea de proporcionalidade directa (é dicir, os conceptos de multiplicación e división), que traballamos desde 1º de E.S.O. Pero debido ao fenómeno comentado anteriormente, é difícil que se dea este razoamento nunha clase, e case imposible nun exame.

Ten que ver a competencia matemática con exemplos deste tipo? Se a resposta é afirmativa, vai ser un traballo formidable traballala cos alumnos.