Setembro...

Imaxe tirada de www.springtailstudio.com/blog

E chegou finalmente.
Cos non presentados, os exames en branco, os catros e pico e os non-chegou-ao-1.
E volven as novas de educación, que adoitan variar entre as malas e as peores, seguindo a máxima que di brevemente, good news, no news. Vexo en Público que


Sólo México y Portugal superan a España en fracaso escolar


E asáltanme varias preguntas. E algunha obxección, tamén.
En primeiro lugar, saben os lectores dese xornal que é o fracaso escolar?
Saben ademais que é a OCDE e que países están afiliados?

Gustaríame que aparecesen datos de cando estudaba eu en secundaria (comecei o B.U.P. no curso 1991-92). Tempos nos que a educación obrigatoria remataba aos 14 anos, e había unha criba antes do B.U.P.(para ser veraces había cribas antes no ciclo superior de E.G.B.) Lembro perfectamente a moitos compañeiros do colexio que non foron ao instituto. Tamén lembro a etiqueta "non vale para estudar". Perfectamente. Como se fose hoxe mesmo.

E tamén me gustaría que os lectores (supoño adultos) da nova soubesen artellar un comentario despois de ler completamente a nova. Dá a impresión lendo eses comentarios que a educación de hai anos tampouco era tan boa...


En fin, agora xa pasamos os exames de setembro e é hora de sermos optimistas ante o novo curso, e os novos (e vellos) alumnos.
Así que comece o curso volverei actualizar de xeito habitual o blog con temas máis ou menos matemáticos. Pero hoxe enlazo un par de xogos, que aínda estamos de vacacións.
O primeiro, orThought, é un xogo retro no que temos que cambiar a perspectiva baixo a que vemos o plano de xogo. O obxectivo é sinxelo: só temos que levar o boneco (parece un click) do bloque S ao bloque E usando as frechas, e as teclas Q, E, R, F para cambiar o punto de vista.
O segundo, Alchemia, é un xogo que lembra ao Samorost, pois ten uns gráficos moi coidados, e consiste basicamente nun point&click no que hai que resolver puzzles para avanzar (algúns complicados). A imaxe da cabeceira provén dun momento do xogo.
Como curiosidade, as músicas dos dous xogos poden baixarse das webs dos compositores.

E finalmente un xogo que vén contestar unha pregunta: É posible facer un bo xogo no que só haxa que premer unha tecla? (realmente só unha tecla, nos clásicos como o Galaga tamén había que mover a nave co joystick). A resposta é Canabalt.

E para aqueles que lles guste o stop motion, un vídeo que atopei en vimeo:

OUROBOROS from sam3 on Vimeo.

É interesante, non si?